Zoals elke school buitengewoon onderwijs werken wij vanuit de visie van ontwikkelingsgericht leren.

De leerling wordt centraal geplaatst vanuit de vraag ‘Wat heeft deze leerling in deze groep nodig om verder of opnieuw tot ontwikkeling te komen?’ De uitdaging bestaat erin om voor elke leerling binnen de zone van de naaste ontwikkeling een realistisch ontwikkelings- en toekomstperspectief uit te tekenen en na te streven. Ontwikkelingsgericht werken is dus gericht op zelfrealisatie en niet op een te bereiken norm. Net daarom is de methodiek van handelingsplanning belangrijk, omdat je vanuit een ruime beeldvorming vooropgestelde doelen evalueert. Daarbij primeert altijd de eigen groei van de leerling.

​

De taak van de leraar bestaat erin om via een kwalitatieve interactiestijl, door bewust vragen te stellen vanuit het kader van mediërend leren, leerlingen mede-eigenaar te maken van hun ontwikkelproces. De uitdaging bestaat erin voortdurend te reflecteren op inhoud, proces en eigen handelen.

​

Bij ontwikkelingsgericht onderwijs wordt sterk ingezet op leren vanuit intentionaliteit (wat), betekenisverlening (waarom) en transcendentie (waar nog). Door intentionaliteit maken we in wederkerige communicatie leerlingen duidelijk wat ze gaan leren. Door betekenisverlening wordt ontdekt of begrepen waarom iets aangeleerd wordt en bij transcendentie wordt het leggen van transfers naar de eigen omgeving en andere contexten gestimuleerd.

 

De school dient enerzijds te reflecteren over die gespecialiseerde referentiekaders die hen ondersteunen om de ontwikkeling van hun doelgroep in beeld te brengen en te ondersteunen. Anderzijds moet er ook nagedacht worden welk gevalideerd doelenkader, welke orthodidactiek en orthopedagogiek leraren ondersteunen om dat ontwikkelingsgericht proces in gang te zetten. Om dit te realiseren zijn scholen verplicht te werken op basis van het cyclisch proces van handelingsplanning.